Reportaža govori o akciji TIGAR SLOBODA 94, gdje pored izjava učesnika i mještana Izačića koriste se ratne snimke same akcije. Zahvaljujemo se facebook grupi ” BIHAĆ RATNE FOTOGRAFIJE” i Seadu Deliću na ustupljenim snimcima. Autori reportaže su ratna televizija Bihać i BHT.
U istoriji vođenih ratova poznate su borbe, bojevi i operacije koje su dobivene vještim prevarama protivnika. Sistem ‘’trojanskog konja” primjenjivan je između svih zaraćenih strana, zavisno od umješnosti protivnika, a prvenstveni cilj takvih aktivnosti je da se protivnik vještom obmanom dovede u nepovoljan taktički, operativni ili strategijski položaj, i jednostavno, da se vojnički porazi.Operacija komande 5. korpusa Armije R BiH pod tajnim nazivom “TIGAR SLOBODA 94”, izvedena od 07. do 10. jula 1994. godine spada u red onih koje se graniče sa fantastikom. Od svih poznatih, ova operacija se u mnogome razlikuje, jer po obimu angažovanih snaga i ostvarenim rezultatima prevazilazi lokalne i državne okvire.
O čemu se zapravo radi, i šta je to što je uzburkalo domaću i mađunarodnu javnost?
Višegodišnja opsada bihaćkog okruga, neprestani napadi četničkih formacija iz tzv. Republike Srpske Krajine i tzv. Republike Srpske, te pokušaj secesije ovog djela R BiH preko srpske marionete i izdajnika muslimanskog naroda Fkreta Abdića, natjeralo je komandu 5. korpusa da razmišlja i povlači poteze unaprijed. U Veliku Kladušti je instaliran niz provjerenih patriota i boraca za Bosnu i Hercegovinu, čiji je osnovni zadatak praćenje aktivnosti ratnog štaba Fikreta Abdića. Sva saznanja su ukazivala da se pobunom u Velikoj Kladuši rukovodi i diriguje iz Beograda, Banjaluke i Knina, uz veliku igru žmurke međunarodnih asocijacija na Okrugu Bihać i UNPA-zonama.
Dakle, prvenstveni cilj ove operacije je bio dokazivanje povezanosti i umiješanosti srpske strane u planski iniciran međumuslimanski sukob, naoružavanje jedinica i sastava 5. korpusa, te prezentovanje javnosti dokaza u kojoj mjeri međunarodne mirovne snage zaista vrše svoju funkciju u UNPA-zonama.
Fikret Abdić, domaći izdajnik i ratni zločinac, lakomisleno je zagrizao bačenu udicu. Iskonstruisani plan “bunta naroda” u Komandi 5. korpusa, oduševljeno je prihvatio. To je konačno trebao da bude kraj 5. korpusa i legalnih institucija sistema, a ujedno, njegovo apsolutističko ustoličenje. Sav posao su trebali odraditi navodni pobunjenici protiv tiranije ekstremne SDA. Pobunjeni plan je prihvaćen u štabu Fikreta Abdića, a realizacija povjerena “odmetnutoj’ jedinci 502. slavne bigade “TIGROVI”. Praćenje realizacije povjerena je Fikretu Abdiću, predsjedniku tzv. “AP ZB”, Irfanu Saračeviću, ministru vojske i policije u vladi tzv. “AP ZB”, njegovom pomoćniku za bezbjednost Rasimu Bašiću i Božadaru Šicelu, predsjedniku Skupštine tzv. “AP ZB”.
Neposredni rukovodioci akcije iz vojske tzv. Republike Srpske Krajine bili su oficiri KOS-a, pukovnik Kozomora Veso, pukovnik Predrag Smiljanić, potpukovnik Damjan Prlić i kapetan I klase Branko Ćuić.Plan je obuhvatio niz aktivnosti, do diverzija na vitalnim objektima do hapšenja, ubistava i blokiranjaa grada, a lično su ga odobrili Milan Martić, komandanti 15. Ličkog i 21. Kordunskog korpusa, te Radovan Karadžić i njegov glavni štab.
U ovu svrhu Fikret Abdić je odriješio kesu i preko Rasima Bašića i Branka Ćuića, prvi kontingent oružja i municije iz četničkih magacina 06. jula 1994. godine ušao je u Bihać preko Ličkog Petrova Sela, punkta koji drže jedinice Poljskog bataljona i Izačića.Ono što međunarodna zajednica osporava godinama, moguće je samo u toku jedne noći, i na očigled te iste međunarodne zajednice. Embargo na uvoz naoružanja za Abdića ne postoji, za krajinske Srbe ne postoji, za bosanske Srbe takođe. Postoji samo za bosansku armiju, armiju legalne i međunarodno priznate države. Tog šestog jula, lukavstvom je skinut embargo. Od krajinskih Srba nabavljeno je 300 cijevi i oko 40.000 metaka.
Da tragika Krajišnika-Muslimana bude veća. pobrinuo se Fikret Abdić. On je u toku juna boravio u Banjaluci gdje je sa Štabom vojske tzv. Republike Srpske dogovorio akciju za 07. juli, dan ustanka naroda Srbije. Zbog ove činjenice, operacija “TIGAR SLOBODA 94.” je neplanirano morala otpočeti.
U jutarnjim satima. 07. jula 1994. godine, BIhaćem su odjeknule eksplozije. Potom urnebesna pucnjava i visoko izvijeni crni stubovi dima. Pripadnici MUP-a i vojne policije blokirali su grad i prilaze gradu. Radio Bihać izvijestio da su izvršene diverzije na vitalnim objektima i da je situacija nejasna, a zabranjeni Radio VELKATON oduševljeno prenio i dodao tezu o narodnom buntu protiv tiranije 5. korpusa i SDASpecijalna jedinica 502. slavne brdske brigade “TIGROVI”, pripadnici CSB i državne bezbjednosti “okupirali“ su Izačić, Vikiće, Kamenicu, Vrstu i Gatu, i formirali “slobodnu teritoriju”. Stvarnih elemenata za stvaranje pogrešne slike nije nedostajalo od zastava AP ZB na punktu Izačić, do utvrđenih linija i borbenog djelovanja na “linijama razgraničenja”. Uz blagoslov pripadnika Poljskog bataljona na punktu između Ličkog Petrovog Sela i lzačića. U toku 07.,08. i 09. jula neprestano je ulazilo naoružanje, municija, vojna oprema i hrana.Velikokladuški Radio VELKATON je likovao, a Radio Bihać i TV Bihać ćutali. “uništeni eksplozivnim napravama”. Navodna narodni bunt se širio, selo po selo „oslobađano“, a broj pristaša iz sata u sat rastao. Atmosferu je trebalo samo podgrijavati, a ona je bila toliko podgrijana da su na nju nasjela ne samo domaća, već i inostrana informativna glasila i agencije. To je prouzrokovalo: rast apetita, obećaj veličine sigurnost kretanja naših “dušebrižnika“. Izačić je postao mjesto interesovanja srpskih obavještajaca, novinara i reportera televizije iz Knina, članova Abdićevog ratnog štaba.
Njegov pripadnik, Rasim Bašić, odigrao je neslavnu ulogu. U pratnji srpskog oficira bezbjednosti Branka Ćuića, više puta je lično dopratio kamione sa naoružanjem i municijom na Izačić. Da je kontingent kojim pukim slučajem dospio u ruke stvarnih terorista, može se samo pretpostaviti kakvo bi krvoproliće izazvalo među građanima Bihaća i Okruga. Nakon 63 sata, 09. jula 1994. godine, operacija “TIGAR SLOBODA 94.” je prekinuta. U uspješno odigranoj pobuni nije bilo povrijeđenih i nastradalih. Stradali su samo zločinci, oni koji su se drznuli kročili na slobodni bihaćki okrug. U pokušaju hapšenja ubijeni su Rasim Bašić, oficir bezbjednosti tzv. AP ZB, njegov vozač Behrić Mujo i oficir bezbjednosti srpske vojske, Branko Ćuić, a zarobljeni Vuković Arif, član vlade tzv. AP ZB i Šabić Adis, lični pratilac Irfana Saračevića-Žile.
Iako dobro izrežirana, i medijski pokrivena predstava, nije mogla dugo da traje, Obavještajno-bezbjedonosne procjene sa terena govorile su da postoji velika opasnost od oružanog otpora pojedinaca i grupa, posebno u “okupiranim” selima Izačić, Vikići, Kamenica, Vrsta i Gata.S druge strane, medijska pompa oko bihaćkog okruga poprimila je dramatične razmjere, u kojima je zavladao haos, svrgavanje legalnih organa vlasti i raspad 5. korpusa, što je ozbiljno pod lupu stavilo Vašingtonski sporazum i prijedlog Kontakt-grupe za R BiH. Objelodanjivanjem suštine izvedene operacije, svima je laknulo, osim krivaca i saučesnika u bh-drami. Nedvojbeno je dokazano (čitav tok operacije je brižljivo bilježen na video-vrpcu) slijedeće:
Narod i građani slobodnog dijela bihaćkog okruga a njih je oko 230.000 pokazali su zrelost, položili patriotsku zadaću i ni u jednom trenutku nisu izgubili povjerenje u legalne institucije sistema, posebno 5. korpusa Armije R BiH. Nedvojbeno je dokazana umiješanost i kolaboracija Abdićevih snaga i vojski tzv. Republike Srpske Krajine i Republike Srpske. Pokazala se dvoličnost međunarodne zajednice i njena umiješanost u bh rat, pripadnici UNPROFOR-a, sredstva informisanja kao što su Frans press, BBC itd.
Jedinice i sastavi 5. korpusa su bogatiji za novih 1.200 pušaka, puškomitraželjeza i mitraljeza, preko 200.000 metaka, nekoliko stotina tromblona. preko 200 “OSA” i “ZOLJA”, MB mina i drugih sredstava ratne tehnike, vojne opreme i hrane.
Izvor: Uskinfo.ba
